Парыж. Ліставей.
Французскі дурман.
Месье Леставэль
зайшоў у шантан.
Ён сеў – дзе заўжды.
I слухаў шансон.
У цішы хады –
ня сьмерць і ня сон! –
Парыж падышоў! –
сівы, як юнак,
і голы, як шок, –
наўпрост,
проста так.
I рукі паклаў
на плечы яго:
Парыж дазваляў
усім – усяго.
З усьмешкай шапнуў –
бы ўводзячы ў зман, –
за нэрвы ўшчыкнуў:
«Скажы, Антуан,
ці любіш сваё?..»
«Вядома: Гіём...»
«Маўчы, Леставэль!..»
Парыж. Ліставей.
5.XII.2004.
|
|
